همكاري با راديو و تلويزيون
براي اولين بار در سن ۱۰ سالگي به تلاوت قرآن در راديو محلي پرداخت و در سال ۱۳۳۷، ۱۸ ساله بود كه مشغول به همكاري با راديو خراسان شد. سال ۱۳۴۶ به تهران آمد و در اواخر دهه ۴۰ و تا سال ۵۶ با « راديو ايران » همكاري كرد. به دليل مخالفت خانواده با نام مستعار «سياوش بيدگاني» در برنامه « برگ سبز » و « گلهاي تازه » اجراهاي بسياري توسط كنسرت راديو به همراه محمدرضا لطفي، جليل شهناز، حسن ناهيد، ناصر فرهنگفر و ديگر نوازندگان آن دوره اجرا كرد. در سالهاي آخر حكومت محمدرضا شاه پهلوي، شاه ايران، همكاري خود را به گفته خود به دليل « پخش آهنگهاي مبتذل » با راديو و تلويزيون قطع كرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ايران و متعاقب آن انقلاب فرهنگي سال ۱۳۵۹ و قطع برنامههاي موسيقي همكاري او نيز با راديو قطع شد.
در سالهاي اخير و پس از اصلاحات، راديو فرهنگ، در برنامه نيستان برخي از كارهاي قديمي و جديد او را پخش ميكند، همچنين شبكه چهار جمهوري اسلامي در برنامهاي تحت عنوان آواي ايراني، با استفاده از « گنجينه گلهاي تازه راديوايران » آواز شجريان را همراه با تصاويري از خوشنويسي، نگارگري و ديگر هنرهاي ايراني پخش ميكند.
جوايز
در سال ۱۳۷۸ موفق به دريافت جايزه پيكاسو و ديپلم افتخار از طرف سازمان يونسكو در پاريس شد. اين جايزه هر پنج سال به هنرمندي كه براي شناساندن فرهنگ و هنر كشورش ميكوشد اهدا ميشود. پيش از وي، اين جايزه را نصرت فاتحعليخان از پاكستان دريافت كرده بود.
محتواي كاري
بيشتر آوازها و تصنيفهاي اجرا شده گزيدهاي بوده است از اشعار شاعران بزرگ ايران چون سعدي، حافظ، مولوي، باباطاهر، خيام و برخي تصنيفهاي قديمي با مضامين عاشقانه، و اجتماعي؛ همچنين استاد شجريان در برخي كنسرتها و كارهاي جديدتر خود از « شعر نو » شاعراني چون « فريدون مشيري »، « نيما »، « سهراب سپهري »، و « مهدي اخوانثالث » و « هوشنگ ابتهاج » استفاده كرده است. از جمله كارهاي مشترك او گزيدهاي است از « رباعيات خيام » با صداي شجريان و رباعيخواني احمد شاملو.
ادامه دارد...
نظرات شما عزیزان: